Zarautzeko Triatloia (2,9-81-20km)

Azkenean joan den larunbatean iritsi zen urte hasieratik zai nengoen eguna: Zarautzeko Triatloia (2,9km-81km-20km), baina gauzak ez ziren nahi bezala joan...

Igeria (48'29'')
Sentsazio onak hasieratik. Aurreko sarreran jarri bezala 48-52 minutu artean iristea zen helburua. Lehenengo boya eskubitara utzi arte oso ondo. Itsasoa pixka bat zakarra zegoen eta itsasoaren zaporea dastatuz pare bat trago ear hartu nituen. Lehenengo boya eskumatarantz utzi ondoren bigarren boyaren bila ibili nintzen denbora guztian ahal nuen ibilbiderik zuzenena egieko asmoz, baina hondartzara beste boyarik ikusi gabe iritsi nitzen; hau da, bigarren boya eta Zarautzeko hondartzan zeuden beste bi boyak ere ez nituen ikusi. Triatloi askotan ari da hau gertatzen, boya txikiegiak jartzen dituzte eta hau hobetu beharreko gauz bat dela uste dut. Igeriketako denborarekin gustura, nahiz eta zertxobait 2,9 kilometro baino ibilbide luzeagoa egin nuelaren sentsazioarekin geratu, momentu askotan itsaso barroruntz bakar bakarrik aurkitu bai nintzen. 

Getaria - Zarautz

Bizikleta (2h56'51'')
Meagasen gora abiatu orduko hanketako giharrak gogor xamar zirela somatu nuen. Ez nion garrantziarik eman. Adibidez, Bilbon ere berdiña gertatu zitzaidan eta pixkanaka soltatuz joan ziren, amaieran sekulako partziala eginez. Nahiz eta ez nengoen nahi nituen sentsazioekin, Orioko gainerarte gustora xamar jardun nuela esan daiteke, baina Oriora jaitsi eta eskumatara hartu orduko neke sentsazioa hasi zitzaidan. Oraindik "Aiako pareta" igotzen hasi gabe geunden eta "pareta" hasi arte lasai lasai joan nintzen giharrak pixkat soltatuz. Aia igotzen hasi eta hankak ez zijoazen, gero eta motelago nindoan eta ez nuen indarrik. Gora ahal nuen bezala igo eta halako batean jeitsiera hasi zen. Uf!. Txurrukako igoera hasi arte, pasatu nituen hainbat triatletek gainditu ninduten, ez nuen ezertako indarrik. Hainbat triatleten hitzak eskertzekoak izan ziren momentu horretan "Animo, poco a poco!", "Estas bien? Necesitas algo?" "Aupa Aitor!"... ondoren Amaya izeneko neska bat inguratu zitzaidan eta honekin berriketan jardun nuen. Nik esaten nion Txurruka igoko nuela Zarautzera itzuli beharra nuelako, eta korrika egitera ez nintzela abiatuko eta erretiratu egingo nintzela. Berak ezetz! Pixkanaka lasai lasai iritsiko giñela eta horrela biok Txurruka igo genuen. Goian giñela "Ves Aitor como si?" esan tzidan eta nik neurean, erretiratu egin behar nuela....

 

Korrika (2h02'12'')
Boxesetako trantsizioa lasai lasai egin eta kuadrillakoekin zertxobait hitzegin ondoren korrika egiteari ekin nion. Hasiera baten nuen asmoa bira erdi bat edo egitea zen musika plaza eta udaletxe aurrean zegoen giroaz goxatzeko asmoz. Bertatik pasa eta lehenengo anoa gunera iritsi nintzen. Bertan oinez egin eta eran eta gela hartu ondoren berriz "korrika egitera". Hankak berdin jarraitzen zuten: ezetz eta ezetz!, baina nire buruak: baietz eta baietz! Horrela helmugara iritsi arte.  Azkeneko 7-8 kilometro falta zitzaizkidala bi giltzurrunetako miña ere hasi zitzaidan (hor inguruan zen miña behintzat) eta metro batzuk oinez egin ondoren berriz ere gerrara... Arnasa hartzerakoan ere miña haste zitzaidan... Anoa gune baten bertako bolondresekin berriketan geratu ura, kokakola eta gel bat hartzen nituen bitartean eta aurrea..... hurrengo anoan gunean ere berdiñ... ez nuen presarik helmugara iristeko, baina iritsi egin behar nuen.... Por tzierto, Amayarekin ere egin nuen topo eta elkarri animoak eman ere bai jeje

GUZTIRA 5h47'32'' 

Helmugara iritsi eta segituan Amayarekin aurkitu nintzen. Elkarri bi muxu eta eskerrak emateko momentu aproposa!

Eskerrikasko Vannesa Cerrajero edukitako detaileagaitik

Balorazioa

Futbola utzi eta mundu honetan sartu naizenetik (2011an) 26 Lasterketa, 19 Duatloi eta 22 Triatloi egin ditut. Hauen artean Ironman bat, 7 Ironman erdi, 2 distantzia luzeko duatloi, maratoi bat eta 9 maratoi erdi. Iñoiz ez naiz erretiratu eta ahal dudan bitartean beti helmugan lurrean aurkitzen den "marra horren" gainetik pasatzen ahaleginduko naiz, horrek egiten bai nau zoriontsu, finisher izatea!

Hasiera baten gogor xamarra egin zitzaidan 2014. urteko helburu nagusi bezala nuen Zarautzeko Triatloian izan dudan emaitza asimilatzea, baina egunak pasa eta beste era batera ikusten dut dena. Egun txar bat izan zen, besterik ez! Hurrengo urtean hor izango da berriz ere Zarautz. Triatleta asko egongo lirateke nire lekuan, Zarautzeko Triatloia barrotik bizitzeko aukera izan dut eta gainera Finisher izan. Oilo ipurdia jartzen zait anoa guneetako jendearen entrega, Zarautzeko kaleetako giroa, Aian gora jendean animoak eta Txurrukako azkeneko metroetan bizitakoaz gogoratzen. Zoragarria!

Aste honetan Lekeitiora Zarautzeko zapore gazia kentzeko asmoz jejeje